Εφηβεία

Η εφηβική ηλικία του παιδιού είναι για τους γονείς η πιο προβληματική περίοδος της ζωής τους. Ενώ αισθάνονται ότι στην πραγματικότητα ένα έργο, το παιδί που δημιούργησαν φθάνει στην ολοκλήρωση του, αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα δυσκολίες για τις οποίες δεν είναι προετοιμασμένοι.

Όλοι γνωρίζουμε πως η εφηβεία προκαλεί ριζικές αλλαγές στον ψυχισμό του εφήβου και μεταβάλλει τη συμπεριφορά του. Βλέπουμε δηλαδή τους εφήβους να έχουν μια άστατη και απρόβλεπτη συμπεριφορά, ενώ συχνά ταλαντεύονται ανάμεσα σε ακραίες θέσεις. Η αναταραχή αυτή αποτελεί ένδειξη ότι η ανάπτυξη προχωρεί φυσιολογικά και είναι σημάδι υγείας.

Η αναστάτωση όμως της εφηβείας συχνά δεν είναι φανερή εξωτερικά γιατί ο έφηβος μπορεί να την αντιμετωπίζει μέσα από κάποιες δραστηριότητες, όπως είναι η συζήτηση και οι διάφορες σωματικές ασκήσεις. Έτσι η ασταθής ψυχική ισορροπία της εφηβείας βρίσκει προσωρινά προσαρμογή. Στις πιο σοβαρές επιπτώσεις η αναστάτωση δεν σβήνει γρήγορα, αλλά συνεχίζεται αμείωτη, θέτοντας τον έφηβο σε κίνδυνο εμφάνισης κλινικών καταστάσεων, όπως είναι η κατάθλιψη, η χρήση ουσιών (αλκοόλ, ναρκωτικά), οι απόπειρες αυτοκτονίας, η ψυχογενής ανορεξία κ.α.).

Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως η εφηβεία είναι η ηλικία αναζήτησης ταυτότητας και αυτονομίας. Έτσι η στενή συναισθηματική σχέση που επικρατούσε μεταξύ γονέων και παιδιών στην παιδική ηλικία αλλάζει, επειδή συγκρούεται η ανάγκη του εφήβου να προσδιορίσει την προσωπική του ταυτότητα (να ανεξαρτητοποιηθεί)  με την επιθυμία του γονιού να συνεχίσει την καθοδήγηση.

Βλάχου Σωτηρία, τάξη Γ?

Νευρική ανορεξία

Η νευρική ανορεξία είναι ένας εφιάλτης που ή θα βρεις τη δύναμη να τον ξεπεράσεις ή θα σε σκοτώσει. Η ανορεξία δεν είναι μία αρρώστια που οφείλεται σε ένα μικρόβιο που απλά που απλά κολλήσαμε από κάποιον αλλά είναι μία ψυχική κατάσταση που ο άνθρωπος και λίγο περισσότερο τα κορίτσια αποκτούν από μόνα τους, με τις σκέψεις που κάνουν θεωρούν ότι είναι χοντρές και έχουν μια έμμονη ιδέα να μοιάσουν σε ένα μοντέλο το οποίο είναι αρκετά λεπτό.

Η νευρική ανορεξία χωρίζεται σε δύο τύπους. Ο πρώτος είναι η περίπτωση που απλά δεν θέλεις να φας τίποτα και κάνεις τον εαυτό σου να πιστεύει πως δεν πεινάει. Η δεύτερη περίπτωση είναι η βουλιμία που έχεις την τάση να τρως πάρα πολύ ή άλλες φορές κανονικά απλά μετά ότι το τρως το αποβάλλεις προκαλώντας εμετό.

Η αιτία για την νευρική ανορεξία είναι η διαφορά ανάμεσα στο αδύνατο και στο ωραίο, που δεν καταλαβαίνουν τα νεαρά κορίτσια. Όλες οι κοπέλες που έχουν ακόμη και είχαν αυτήν ιδιαιτερότητα και ήταν τυχερές να την ξεπεράσουν πίστευαν πως αν αδυνάτιζαν (υπερβολικά για τους άλλους αλλά κανονικά γι? αυτές) θα τραβούσαν την προσοχή και το ενδιαφέρον και θα είχαν περισσότερες παρέες.

Αυτά τα κορίτσια που έχουν νευρική ανορεξία έχουν την συνήθεια να διαχωρίζουν τις τροφές σε «καλές» και «κακές» και επίσης προσπαθούν να κάνουν περισσότερη γυμναστική από αυτήν που αντέχουν να κάνουν.

Πολλές φορές τα κορίτσια αυτά έχουν πονοκεφάλους, είναι αδύναμες, κρυώνουν, τους πέφτουν τα μαλλιά, το δέρμα τους γίνεται θαμπό και έχουν ψυχολογικά προβλήματα. Σ? αυτές τις περιπτώσεις οι συγγενείς και όλη η οικογένεια είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Τα άτομα αυτά θέλουν ψυχολογική στήριξη, γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουν να ξεπεράσουν την ιδιαιτερότητα που έχουν.

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για να μην φτάσουμε εμείς ή ακόμη και κάποιο δικό μας πρόσωπο σ? αυτήν την κατάσταση είναι απλά να πιστεύουμε στον εαυτό μας και όχι στα «πρότυπα» που κάποιοι μας πλασάρουν μέσα από τα περιοδικά και την τηλεόραση.

Ζησιού Ελένη, Β? Τάξη