Η Σκοτίνα είναι χωριό της Πιερίας που ανήκει στο Δήμο Δίου-Ολύμπου. Η ονομασία, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οφείλεται στα σκουτιά (μάλλινα υφάσματα, σκουτιά), τα οποία φτιάχνονταν στην περιοχή και από τα οποία γίνονταν οι κάπες ή πανιά για τα ιστιοφόρα πλοία της εποχής.

Η ιστορική πορεία που ακολούθησαν οι Σκοτινιώτες ξεκινά με την εγκατάλειψη του πρώτου χωριού που είχαν στην περιοχή της Καλαμπάκας του οποίου ακόμα υπάρχουν χαλάσματα όταν το εγκατέλειψαν έκτισαν το καινούργιο τους χωριό στο σημερινό δάσος της Σκοτίνας στη Βερδικούσα στην οποία έμεινε να θυμίζει την ύπαρξη της τα χαλάσματα του οικισμού και το δάσος που φέρει την ονομασία δάσος της Σκοτίνας. Όταν χρειάστηκε να εγκαταλείψουν και αυτό το χωριό κτίσανε το καινούργιο τους χωριό στην σημερινή Άνω Σκοτίνα. Οι κάτοικοι της την εγκαταλείπουν και αυτή οριστικά το 1972. Επίσης όπως μας αναφέρει η Λαική Παράδοση του χωριού μας στην περιοχή «Γκουδροσιώτικο» της «Δοριανής» στην Καλλιπεύκη ήταν ένα μικρό χωριουδάκι, που καταστράφηκε με «την αλλαγή της φύσης». Οι κάτοικοί του πήγαν προς τη Σκοτίνα. Μια άλλη μικρή ομάδα πήγε προς το χωριό της Καλλιπεύκης.Τέλος μετά την επέμβαση του Αλή Πασά των Ιωαννίνων στην περιοχή και την καταστροφή του Χωριού Τζέτζιανή το οποίο ευρίσκονταν μεταξύ Αιγάνης και Πόρρων πολλοί κάτοικοί του ήρθαν να διαμείνουν στην Σκοτίνα. Έτσι έχουμε ουσιαστικά τρεις μετακινήσεις του χωριού στους αιώνες που πέρασαν και άλλες δύο σοβαρές μετακινήσεις πληθυσμών προς αυτό.

Η παραλία της προσελκύει πολλούς επισκέπτες και παραθεριστές, τους καλοκαιρινούς μήνες. Στην Άνω Σκοτίνα, τα κάποτε εγκαταλελειμμένα σπίτια έχουν αναπαλαιωθεί από Έλληνες και ξένους τις τελευταίες δεκαετίες, με μεγάλο μεράκι και καλαισθησία και έχει διατηρηθεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Η κεντρική πλατεία στην Άνω Σκοτίνα αποτελεί στέκι των κατοίκων όχι μόνο της Κατερίνης αλλά και της Λάρισας. Στο χωριό βρίσκονται και οι μεταβυζαντινές εκκλησίες του Χριστού και της Θεοτόκου.